Nxitoj e shkoj poeti (Fehmi Korçës)

Analiza & Komente | Zef Prenka | 02.09.13 | 22:35

Nga: Shaban Cakolli

(Fehmi Korçës)

Me ty poet
kaluam shumë vjet
në të njejtin qytet
dhe hallet i kishim,njejt

E kujtoj
si,ne bijët e Dardanës
u rritëm si për vrimë
të gjilpërës

ikëm nga bijët e Satanës
ik nga njëri,ik nga tjetri
bashkë në rrugë
kurbeti

Me ty patem
shumë çaste takimit
nëpër orë letrare,
metropoleve të mërgimit

Patëm lënë fjalë
të shihemi te porta
kot u përpoqa
Sa shpejt nxitove
O,Fehmi Korça!

Shpirti i yt
Atdhedashuri veshur
nuk u trembej kohërave
kur kishte furtuna e breshër
Gjëthnjë ishe i buzëqeshur

Shkuarëjen tënde
aspak nuk e deshtëm
Po,çfarë të bëjmë?
Zoti kështu të dashti
Engjull të buzëqeshur

Po,si na ndau
Vdekja e pa besë
Spata kohë të falë
as lule,as shkresë
mbeta tue dënesë

Ti për kujtim
na i le veprat
Dhëmbje ndjenë Korçajt,e Lecajt
Nga dhimbja u tundën dhe kreshtat

Në vargun tënd
u poqa,u dogja
sa shpejt nxitove
O,Fehmi Korça

Ke lënë shumë shkresa
pa i hedhur në dritë
na i le neve,dhe vëlla Ganiut
të i ngrisim në piramidë

Vargun të e bartim
te njëri,te tjetri
kurrë nuk harrohet
as nuk vdes poeti

Kurrë nuk harrohet
Vepra e Fehmiut
E një poeti
të lindur në Gmicë
prore do mbetet
Ëmblemë e Shqiptarisë

Zef Prenka

Autor i shkrimit

More Posts - Website

Komente

Schreibe einen Kommentar

Deine E-Mail-Adresse wird nicht veröffentlicht. Erforderliche Felder sind mit * markiert

Zur Werkzeugleiste springen