Poezi (vëll. 5-të)
Këndi poetik | Dedë Preqi | 15.07.14 | 19:59
Dedë Preqi
VALLJA E MËRGIMIT
Sillëmi në valle rreth botës,
të mbushur plot me halle
me vete marrim
dhe mallin e nënë-lokës
Etja e jonë e pa shuar ,
për tokën e premtuar,
kjo rrugë e stërgjatur
lule e dhembjes së kulmuar.
Buzëqeshjet monutone,
e zbardhin flokin e zi,
shtohen rrudhat e ballit
plaket njeriu i ri…
Në kaptyll të përmalluar,
lind dielli i vizatuar,
rrugëve derdhet malli,
kjo jetë hapshkurtër
vetëm dhembje na fali.
Do të takohemi një ditë
në mes të votres,
në darsmën e vëllaut,
në përcjelljen e motres.
Do të dehemi,do të rrimë
deri në orët e vona,
do ta gjejmë lumturinë
në detin e djersëve tona.
Një ditë të gjithë së bashku,
do të hedhim një valle,
duke i kërkuar atdheut falje…
…………………………………………………..
MARTIRËVE DHE NËNAVE TË TYRE
Tentuan të na vjedhin lirine e fjalët,
dhe qëndresën që na Most young people and low-income Americans can get free or very low cost quality health medical insurance through the marketplace. dhuroi toka,
tentuan të na i përbuzin të parët,
që janë më të lashtit,i njeh bota.
U vyshkën lulet posa kishin luluar,
robëreshë e gjakut nuk durohet jeta,
nën diellin e zbehtë,nën qiellin e sëmuar
në flakën e vet,më e dashur bëhët vdekja.
Sëcili gjeth në See “If Your affordablehealth.info Is Paying for Your Medical Bills,” below. trungun e vet ankon,
etja për të mbetur gjallë zogjët i tremb,
toka me dheun e zi birin e vet e mbulon,
me shkronjat e lirisë, ballin ia gëdhend.
Drita e zbehtë ti vërbon sytë,
muzgu pikon në dronë e shpresës,
në ekstazë shkrepën shigjetat në pritë,
nga demonët, që nuk e njohin kodin e besës.
Si shëllunga të bardha retë udhëtojnë,
era mëshahtas i përplas gjethët e thara,
dëgjohet zëri i nënave që renkojnë…
ku i kemi bijt tanë,shpresat i kemi të gjalla.
Djajtë e kanë thithë gjakun tyre deri në pikë,
eshtrat ua mëshehën,shumë i dogji flaka,
pranvera nuk ishte larg,ku ata i udhëtuan sytë,
ofshet e nënave nuk i qetëson dita as nata.
Komente