Jusuf Gërvalla një zë i veçantë në poezinë e sotme shqipe

Histori & Fakte | admin | 18.03.13 | 20:25

SHFLETOJMË HISTORINË E DIASPORËS
Jusuf Gërvalla një zë i veçantë në poezinë e sotme shqipe

Të shkruash për gazetarin, poetin, atdhetarin dhe martirin e kombit Jusuf Gërvalla është shumë vështirë sepse nuk di ku t’ia fillosh dhe kur do ta mbarosh. Shkrimtari i madh me famë botërore Ismail KADARE , për Jusuf GËRVALLËN thotë: “Krijimtaria letrare e Jusuf GËRVALLËS, poezit e si dhe proza artistike e publicistike përbëjnë një kontribut të rëndësishëm në rrugën e zhvillimit të artit e të mendimit shqiptar. Jusuf Gërvalla ; ishte poet, prozator, publicist, etj. Ai posedonte të gjitha cilësit dhe dimensionet që e bëjnë të shquar një personalitet të letrave të kulturës. Për fat të keq mundësitë e tij mbetën të pa shprehura plotësisht“. Lirishtë mund të themi se poezia e sotme shqipe , është një poezi që shënoi një hap cilësor e sasior. Mirëpo, kur regjimi serbo-çetnikë sllavo komunistë e okupoi Kosovën, kur filloi t’i largojë nga puna shqiptarët, ti maltretoj, ti rrahë, ti burgos, ti dënuoj atdhetarët dhe intelektualët shqiptarë, për t’i shpëtuar më të keqes, ata u detyruan të largohen nga vendlindja – atdheu. Viteve të fundit për shkakë të dhunës, presionit që ushtronte regjimimkriminel serbë shumë atdhetarë e intelektualë u detyruan të emigrojnë . Në mërgim ndodhet një numër i konsiderueshëm i intelektualëve, atdhetarëve, gazetarëve, çdo njëri nga këta për nga mënyra e vetë autentike dhe origjinale duke filluar nga dëshmori Jusuf Gërvalla, e deri tek Poeti, intelektuali, atdhetari : Neki LULAJ, Shaban CAKOLLI.., etj , secili nga këta për nga mënyre e tyre autentike dhe origjhinale sollën një senzibilitet , vullnetë dhe forcë poetike figurative të vetën. Sot procesi i zhvillimit dhe modernizimit të shprehjes poetike është më i shpejtë na thotë; poeti Neki LulaJ: Poezia e sotme shqipe si në atdhe ponjashtu edhe në mërgim . Poezia e sotme shqipe zë vend të spikatur dhe po zhvillohet me një shpejtësi marramendëse, ajo po marshon me hapa gjigantë drejtë zhvillimit dhe internacionalizimit të saj, falë punës dhe përkushtimit të poetëve tanë. Poezia shqipëtare dalë nga dalë po ecë me hapa të sigurtë dhe do të rradhitet në syazat e një poezie të vërtetë mediative dhe intelektuale. Aty shumë shpeshë gërshetohen e sintetizohen e kaluara por edhe e sotmja, e shëmtuara dhe e bukura, kombëtarja dhe jo kombëtarja, pastërtia e shprehjes e krijimit etj. Në mesin e poetëve të denjë të kësaj periudhe zë padyshim edhe poeti, gazetari, intelektuali, e dëshmori i kombit i madhi Jusuf GËRVALLA, i cili shumë shokëve të tij sjellë një klimë të re si në aspektin ideor dhe artistik ponjashtu edhe në pikëpamje konceptuale për qëndrimin e tij ndaj vetvetës. Poetin Jusuf GËRVALLA, duhet vendosur në rreshtat e parë të këtyre poetëve.

Martiri i kombit i madhi Jusuf Gërvalla para lexuesëve të asaj kohe doli pra lexuesëve me tri vëllime të poezive:

1“ Fluturojnë e bien“ në vitin 1975
2“ Kanjushë e verdhë“ dhe Shenjat e shenjta“ në vitin 1979, dhe shumë poezi tjera të pa botuara. Poeti, Jusuf Gërvalla , ishte (po të ishte gjallë) e është edhe sot, një zë origjinal dhe i veçantë në poezinë e sotme shqipe. Posë krijimtarisë origjinale , Jusuf GËRVALLA, ka bërë përkthimin e një numri të madh materialesh dhe veprash letrare; si poezi, tregime, drama, romane, ese, balada etj. Një kontributë të madh zoti Jusuf Gërvalla dha edhe për nevojat e RTP-ës. Ai kishte përgatitur edhe një numër të madh të kopertinave të librave për shkrimtarët shqipëtarë nga Kosova.
“Krijimtaria letrare e Jusuf Gërvallës, poezitë e tij si dhe proza artistike e publicistike përbëjnë një kontribut të rëndësishëm në rrugën e zhvillimit të artit e të mendimit shqiptar. Jusuf Gërvalla, ishte poet, prozator, publicist, etj. Ai i posedonte të gjitha cilësit dhe dimensionet që e bëjnë të shquar një personalitet të letrave të kulturës“. Poezia e Jusuf Gërvallës, është lirikë e kulluar, e patër dhe e qiltës, është poezi magjepse për lexuesin, është poezi shfryerjesh të sinqerta si nji larje hesapesh dhe vujtjesh e preokupimesh të thella të shpirtit të poetit. Vargjet e Jusuf Gërvallës janë të lexxueshme dhe të lehta. Poeti Jusuf Gërvalla, rradhitet në grupin epoetëve të cilët i karakterizon dashuria e madhe ndaj Atdheut dhe transponimi subtil i saj. Ai ne shumë shkrime të tij, ia ka kushtuar ATdheut, vendlindjes.., por ai shpeshë edhe i këndonte Atdheut. . Tek poezit e tij gjejmë një tendosje emocionale për Kosovën, vendlindjen dhe nënën AJSHE.
Po i shënojmë ca vargje të Jusuf Gërvallës
Në zgjimin tim më të heshtur të më ngurosin
Në flijimin tim më të begatshëm të verës
Në nisjen time në fillimin tim të ri
Në gjumë shekujsh me ndërrime të më zgjojnë
Le të më puthë rrezja e qartë ngazllyse
E druvarit të fjetur në rudinë
Myshku le të jetë gjithmonë i blertë mbi gurë
Emër të mos ketë e shkronja le të flasë
Në gjuhën e vjetër të kafshes së zezë
Guaca e kërmij le të vijnë për dasmë
Mbi rrasën time
Le të shtrihen edhe ata si dy yje
Ftohtë le të bëjë verës e verës verë
E me një pikë ujë verdhësisë së barit tim
Le t’i mëshirohem
Vërmëni atje tek do të tregojë guri për udhën
Deri te shpija ime bërë dru e kashtë
Le të thuhet çdo pasqyrë që ka
ballsamosur
ballin tim e mrrolen e çastit plot mllef
se ja tek po zgjohet er’e re e dashurisë së tokës
se jam i pa rrezikshëm kaq i pafuqishëm
muj me përftyrim që krahasohet me rrahun
tek do të më vini përsëri ju pas
le të më lënë të fle qetë si pranë stufe
dimrit të madhë të dashurisë sime
nuk o të përpëlitem nuk do të rrotullohem
s’do të shplohem natën e nuk do të kollitem
me fjalët e mia le të më mallkojnë
në rrasën time atë rrasë të zezë
të ftohtë
në duartë që i kam prekur le të
më leshojnë
rrjedhës të qetë të fatit të pret
shigjet e mërisë le të bjerë mbi dhe
në shkretirën e moskuptimit le të fiket
kurrë të mos më vijnë kur unë nuk i pres
ata që tërë jetën e prita, të dashurit
ç’po flas kështu pash Zotin ?
BEKIMI I NËNËS
Le të piqen pemët kur të kesh ardhur sërish
bari i zverdhur fare le të jetë
nën çatit e kullës le të pikojë shi
le të vërë trashë cipa e tëmb
në kusi
le t’i marr lumi urat e trerët
le të thyhen
në cung le të ketë një sëpatë për dru
lulet e verës le ti ketë prerë me bar kostari
le të ftohet
ka stinë ku veq parzma e nënës
do të ngrohet.
Le të vërë

admin

More Posts