Cikël poetik nga Elena Përlaska-Kqira
Këndi poetik, Rrezore | Zef Prenka | 09.04.15 | 19:50
Dje, sot dhe nesër
Nata ndjek ditën
e djeshmja mbetët
vetëm kujtim i
zbehtë i së kaluarës
Pëllumbat e bardhë të fatit
sjellin një ditë të re
si margaritar dhe dhunti
të natyrës lozonjare
E ardhmja mbetët
përherë një vizion
i paqartë dhe
formulë e fshehtësisë
*****************************
Ai dhe ajo
Ishim unë dhe ti
Befas erdhën
ai dhe ajo
Një shiqim i zbehtë
përshkoi fytyrat tona
të trishta
Me hapa të shpejtë
u larguan porsi
fantazmat e mesnatës
Ikja në heshtje
si udhërrëfyes i verbër
u përcoll me ndjenjën e fajësisë
Një dritë e zbehtë qëndron
në mes nesh
dhe reflekton
porsi pasqyr e thyer.
************************************
U ktheve përseri
U njohëm që më parë
atëherë kur pranverat
thurnin idilin e dashurisë.
Pastaj ike në një botë
të largët
duke lënë pas
një shpirtë të trazuar.
Muzgu i jetës
filloi rrugëtimin e gjatë
drejt shpresave dhe ëndrrave të reja.
E kaluara mbetët
si uji gurgullues
që kalon në urën e saj
dhe tretët në pafundësi.
U ktheve sërish
si një hije e misterit
që shpërndan retë
dhe hap rrugën drejt qiellit.
Imazhi im mendor
tani ishte
si një liqen i qetë
e pa dallgë.
Dritaret e mendjes
u hapën
drejt ngjyrave blu
të horizontit.
U takuam
nën hijën e hënës
u bashkuam
nën dritën e diellit.
Tani yjët
këndojnë për ne
himnin e dashurisë
“ Të dua“
Elena Përlaska – Kqira
Komente