Poeti Dedë Preqi me poezi të reja
Diaspora, Këndi poetik | Dedë Preqi | 09.12.15 | 18:28
Dedë Preqi
-poezi-
ULURIMË NË MJEGULL
Po mundohem diçka të thëm
Liria e jote Kosovë po më brenë,
Gjithë ajo që flinte në shpirtin tënd
Po jehon brengë e lot mbi shkëmb.
Zogjtë e njomë thurin ëndërrat e tyre
Mbi trupin tënd të lashtë të Dardanisë,
Do të digjësha flakë për një copë diell
Që shkëlqen nëpër shtatorët e lirisë.
Ujqit e shfrenuar ulurijnë nëpër mjegull
Janë çuar peshë e ndjellin orët e kobshme,
Rreth teje nuk lakohen yjët e qëndresës
Shënoma një ditë rrugën tënde të shpresës.
Erërat e fshehta i trazojnë zogjtë në fluturim
Gjerdan të kuq e marrin ngjyrën e dashurisë,
Gjethet e kanë thithur nektarin më të ëmbël
Atje ku muzgu takohet me shtatorët e lirisë.
KOHA
Nëse ndalet koha në këndin e saj
Ne, nuk e njohim sekretin,
Dhe zgjohemi të përgjumur
Nëpër shtrojen e tokës.
Ndalemi e shikojmë para vetës
Mjegullat nuk i lejojnë pamjet,
Dhe mbi kokat tona të vogla
Varet kujtesa e fluturimëve.
Na pëlqejnë kujtimet e humbura
Që koha i ka marrë më vete,
Çfarë detyre i parashtrojmë vetës
Kur gjithçka mbetët pezull e sekrete…
JETA
Çfarë është jeta
Apo, vetëm një copë kohe
Të cilën e shfrytëzojmë pa recept.
Jeta nuk është e tëra dashuri,
Nëpër të, ka plot gaz e hidhërim
Që për zihen me njëra-tjetrën
Tërë jetën,
Në mes qiellit që e mbushin rrjetën.
Komente