Edukata Qytetare dhe ajo politike

Analiza & Komente | Zef Prenka | 09.04.20 | 13:01

Suksesi dhe mos suksesi politik, si pasojë e mungesës së Edukates Qytetare dhe Edukatës politike.

Edukata Politike dhe Edukata Qytetare!

Edukimi politik i ka rrënjët në shkencën politike, histori dhe pedagogji.Qëllimi i tij është të njohë lidhjet në të gjitha ngjarjet politike, të përhapë tolerancën ndërnjerëzore dhe aftësitë kritike, si dhe forcimin e tyre, duke kontribuar kështu në zhvillimin konstruktiv dhe zhvillimin e mëtutjeshëm (të vazhdueshëm)të qytetarisë aktive, në pjesëmarrjen sociale dhe atë politike.

Janë disa parime të edukimit politik.Por, do t’i zberthej vetëm disa që mendoj se neve( su shoqëri e re në demokraci, na duhen për t’i kuptuar ato parime bazë…

-Parimet didaktike të edukimit politik

•Shembulli/ Mësimi si Shembull

•Orientimi(qasja) i nxënjes(mësimit)

•Orientimi i problemit

•Kontroverziteti/ Polemika

•Orientimi i veprimit/ çka dhe si duhet vepruar

•Orientimi shkencor

•Lidhja me të tashmen

•Orientimi në të ardhmen- proces afatgjatë

•Metodat politike

Ne do te ndalemi te metodat politike, sepse, në politikbërjen janë të pashmangshme!

-Metodat e edukimit politik

▪︎Mësimet në grupe

▪︎Format e diskutimit

▪︎Si të luash rolin( e udhëheqësit ose politikanit)

▪︎Garë simulimi
(shkathtësia për të përvetsuar simpatizantet- jo me joshje, as frikë, as krim etj., por me projekte të realizueshme)!?

▪︎ Analizë rasti ( studimi nga ekspertët e lëmive të ndryeshme, për situatën e krijuar)

▪︎Detyra për të ardhshmen( për një mandat 4 vjeçar, por me tentativë të bërit të propozim detyrash edhe në një kohë më të gjatë…)

▪︎Metoda e projektimit(vetëm ekspertët!)

▪︎Ekskursionet( quhen kështu të gjitha udhëtimet zyrtare që kanë për qëllim pervetsimin e njohurive nga ekspertet nderkombetare, përmes Seminarëve apo ligjeratave spacialistike).

▪︎Fushata e pyetësorëve-
(formularët).Pra, ketu mundë të hyjnë edhe sontazhet që, janë jo, praktikë e mirë dhe nuk duhet të kenë ndonjë ndikim të fuqishëm në vendimarrjen e votuesit.

▪︎Analiza e linjës së produktit-
(në ketë rast të politikes.Kah dhe si do të rreshtohet pozita,si dhe a do të mund të realizohen objektiva dhe premtimet.Premtimet nuk duhet të jane ato që kënaqin dëshirat, por ato që janë dhe munden të realizohen sipas afateve të parapara).

▪︎Teknologjia e moderimit-
(Kjo luan rol jashtzakonisht të fuqishëm në politikë.
Të moderuarit, jep sinjale të kjarta shoqërisë se një subjekt pretendues për të fituar zgjedhjet, jep (e bindë) qytetarin që të vendos se kujt do ia besoj udheheqjen për 4 apo më shumë vite.

▪︎Forumi i Korit(Teatrit) diplomatik
– Është jashtzakonisht i i rëndësishëm dhe përgjegjësi kryesor shtetit për avancimin diplomatik në politiken nderkombetare.
▪︎Kori(Teatri) legjislativ- Deputetet…
—————————————
Para se të njohim Edukimin politik, duhet më parë të njohim-
Edukimin Qytetar !

Është një model arsimor i zhvilluar në fushën e gjuhës anglo-amerikane me qëllim të praktikimit të veprimit demokratik dhe të menduarit përmes të mësuarit gjatë gjithë jetës sociale dhe multikulturore dhe në këtë mënyrë të sigurohet që demokracia dhe shoqëria civile të funksionojnë në praktikë.

Edukimi Qytetar (gjithashtu Edukimi i Qytetarisë) mund të përkthehet si „mësim për demokracinë dhe shoqërinë civile“. Bëhet fjalë për formimin e shoqërisë në kuptimin e një bote demokratike, të drejtë dhe paqësore në të ardhmen. Kurrikula Kombëtare, pra, ka siguruar detyrën e detyrueshme „Edukimi për Qytetarinë“ që nga viti 2002 dhe Bashkimi Evropian gjithashtu e ka sqaruar këtë në rekomandimet e saj.

Edukimi Qytetar ka për qëllim të promovojë angazhimin politik dhe aftësitë sociale nga njëra anë dhe të ndihmojë në kuptimin e parimeve themelore demokratike dhe të punojë për ta, nga ana tjetër.
Edukimi Qytetar bazohet, ndër të tjera, në teorinë arsimore të John Dewey dhe filozofinë e pragmatizmit. Kjo vendos një përparësi të lartë në veprimin e të mësuarit në krahasim me pranimin e thjeshtë të përmbajtjes. Edukimi Qytetar ofron situata të orientuara nga përvoja në të folur demokratik dhe marrjen e përgjegjësisë në veprim.

Edukimi qytetar është gjithashtu,sipas një reagimi ndaj diktatit të Gjykatësit dhe Filozofit të së Drejtës Ernst-Wolfgang Böckenförde: „Shteti liberal, i sekularizuar jeton nga kushte që nuk mund t’i garantojë vetë.
Ky është rreziku i madh që shteti mori për hir të lirisë“. ”Nëse individët në shoqërinë laike nuk mund të fitojnë më kapital shoqëror nga fetë, kjo qasje mund të ndihmojë shumë në avancimin e edukimit politik.

-Përgjegjësia është një emocion shoqëror. Duke vepruar kështu, personi në fjalë i percepton instinktivisht, intuitivisht ose në mënyrë të pandërgjegjshme kërkesat e bëra prej tij.

Tek njerëzit e orientuar intelektualisht dhe analitikisht, kjo ndjenjë shndërrohet në një perceptim të vetëdijshëm, ndjenjën e përgjegjësisë.

-Ndjesia e përgjegjësisë tejkalon përgjegjësinë e parashikuar dhe të paparashikuar. Do të thotë që kemi të bëjmë me njohuri të vetëdijshme ose njohje e normativës së vlefshme.

-Ndjesia e zgjeruar e përgjegjësisë do të thotë që njerëzit të ngriten(vetijësohen) për veprimet ose mosveprimet e tyre aktive.Kjo d.m.th. që,
ndonjëherë kërkohet edhe nga shoqëria (familja, miqtë, mjedisi i punës, klubet, shteti, etj.) që të ndodh(aplikohet) kjo ndjesi.

Në rastin e shoqërive diktatoriale ose ideologjike në veçanti, një ndjenjë të përgjegjësisë i bëhet thirrje për zbatim.

Një shembull:

“Në shoqërinë socialiste, përgjegjësia manifestohet mbi të gjitha në veprimtari të vetëdijshme në realizimin e detyrave sociale. Përgjegjësia dhe liria personale formojnë një njësi të pandashme në socializëm.

Ndërsa;

-Përgjegjësia në përgjithësi është supozim (vullnetar) i detyrimit për t’u kujdesur për pasojat e mundshme të një veprimi dhe, nëse është e nevojshme, të jetë përgjegjës për të, ose të pranojë ndëshkime. Kërkon një ndjenjë të përgjegjësisë dhe vetëdijës, ndërgjegje dhe njohuri të vlerave, si dhe rregullore ligjore dhe norma sociale.

Në sistemin juridik, termi përkufizohet gjerësisht si detyrim që i atribuohet një personi veprues ose një grupi njerëzish (subjekti) përballë një personi tjetër ose një grupi njerëzish (objekti), i cili lind në bazë të një kërkese normative që mund të pretendohet nga një shembull.

Në varësi të praktikës sociale dhe sistemit të vlerës, veprimet dhe pasojat e tyre mund të çojnë në pasoja të tilla si lavdërimi dhe faji, shpërblimet, ndëshkimet ose kërkesat për shërbime zëvendësimi. Marrëdhënia midis aktorëve të përfshirë është e lidhur me rezultatin e veprimit.

Normat shoqërore të cilat janë në themel të përgjegjësisë mund të kenë një origjinë juridike, ideologjike ose morale. Sidoqoftë, përgjegjësia mund të bazohet në një ideal të zgjedhur nga vetja si një normë e vetme individuale e zbatueshme. Prandaj, edhe në këtë rast kërkesa lidhet me efekte ndaj njerëzve ose institucioneve të tjera. Sepse koncepti i përgjegjësisë ka kuptim vetëm nëse bota është e përfshirë në ketë proces.Në çdo rast, përshkrimi i përgjegjësisë presupozon supozimin e lirisë së veprimit dhe një ndikim efektiv të aktorit në rezultatin e veprimit. Se a dhe në çfarë mase jepet një përcaktim i tillë i vetvetes është i diskutueshëm dhe diskutohet në mënyrë kritike në filozofinë e mendjes. Duke arsyetuar sfidimin, përgjegjësia lidhet me arsyetimin dhe arsyen e atyre që janë të përfshirë.
Për shkak të orientimit drejt normave dhe vlerësimeve, përgjegjësia është gjithashtu një çështje etike.( Ketu dallohen personat e aftë dhe të shpifur…)

Kur një personi i caktohet një përgjegjësi për një detyrë specifike ose detyrë të përhershme, njeriu flet për përgjegjësi- pra edhe jurudike.
Ndërsa lidhja themelore e konceptit të përgjegjësisë – dikush është përgjegjës për diçka përpara dikujt – nuk është shumë i diskutueshëm por duhet të jetë i obligueshëm, ka shumë mendime në lidhje me hartimin e dimensioneve individuale të termit që ekspertet i kanë lënë vetes komoditetin e bërjes së përsonit me ndikim.
Në varësi të fushës së aplikimit (p.sh. në politikë, ekonomi, drejtësi, psikologji), termi caktohet me përmbajtje të veçantë. Kjo vlen si për fushën e përgjegjësisë ashtu edhe për vlefshmërinë e standardeve, mbi bazën e të cilave i atribuohet përgjegjësia.
Këto të dhena janë pjesë e veprave të autorëve :Paul Feyeraben,- Teoria shkencore e pluralizmit ndersa, Helmut F. Spinner Fokusi i Spinner është në kërkimin shkencor, teorinë e racionalitetit dhe filozofinë e teknologjisë; ai themeloi qasjenshkencore për kërkimin e integruar të njohurive etj.

Kjo temë është e një rëndesie të veçant, sepse, nuk duhet të kalkuloje asnje individ që di politikë, nëse di të mashtrojë, të ngatërroj situata, të shpërdoroj fonde etj.në emër tënjë funksioni politik, por duhet parasegjithash, me Edukatë Qytetare, të EDUKOHET POLITIKISHT.

Zef Prenka
Stuttgart
9 Prill 2020